Stamboom Beers-Kok

Anna Kok is de dochter van Martinus Kok en Wilhelmina Desaunois. Ze is geboren in Kwintsheul als het jongste meisje in het gezin met 8 kinderen. In haar geboorte jaar 1914 is de Eerste Wereldoorlog aan de gang en staat Europa in brand. Nederland is neutraal maar er is veel werkloosheid en armoede. Het is een slechte tijd om op te groeien in een groot gezin.

Na de lagere school in Kwintsheul ging Anna naar haar oudste zus in Den Haag om te helpen in het gezin. Tante Pie en ome Kees Paalvast hadden daar een drukke winkel in zuivel- en kruidenierswaren.

Anna is 17 jaar als haar moeder komt te overlijden. Haar vader vraagt haar dan om terug naar huis te komen om het huishouden in het gezin Kok op zich te nemen. Dit was een tijd van hard werken thuis en tijdens de druivenkrent in de kassen bij verschillende tuinders, maar wel gezellig zo te zien!

Het is in 1932 als Jan Beers, dan 22 jaar oud en afkomstig uit de Rijp, naar Kwintsheul komt om als tuindersknecht aan het werk te gaan en zo het vak te leren. Hij gaat in de kost bij de familie Kok en leert zo Anna kennen. Anna ontwikkelt zich als een mooie jonge vrouw die ook van het leven geniet. Als blijkt dat er tussen Anna en Jan een relatie groeit moet Jan het huis uit en gaat hij in de kost bij een oudere getrouwde zus van Anna. Na verloop van een paar jaar worden er trouwplannen gemaakt en trouwen zij op 12 februari 1938 voor gemeente Monster en op 16 februari 1938 voor de kerk in Kwintsheul. Zij gaan wonen aan de Lange Wateringkade 9a in Kwintsheul.

Op 2 december 1938 wordt hun eerste zoon Nico geboren.

Door de oorlogsdreiging is er een algemene mobilisatie van het leger en zo wordt ook Jan Beers eind 1939 opgeroepen voor de militaire dienst.

Op 6 maart 1940 wordt Wil geboren. Door aanhoudende buikklachten wordt Anna, samen met haar dochter Wil, in april 1940 opgenomen in het ziekenhuis in Den Haag. Daar blijkt een doorgebroken blindedarm ontsteking de oorzaak van de klachten te zijn. Anna wordt met spoed geopereerd en haar herstel gaat niet zo gemakkelijk. Vlak na het uitbreken van de oorlog, 10 mei 1940, komen zij en Wil weer thuis en dat is maar goed ook. Een paar dagen daarna wordt het ziekenhuis in Den Haag geraakt door bommen waarbij verschillende doden zijn gevallen. Na de capitulatie van Nederland in mei 1940 komt Jan Beers gelukkig weer thuis.

Eind 1940 verhuist het gezin met een schip van Kwintsheul naar Oudorp. Aan de Frieseweg hebben ze een tuinderij gehuurd en gaan daar proberen een eigen bedrijf te bouwen. Het is hard werken en de oorlog met de Duitsers in de schuur, doet er geen goed aan. Tijdens deze periode worden Corrie (mei 1941), Mart (november1942) en Vroon (maart 1944) geboren. In 1952 werden er plannen gemaakt om de hele tuin te draineren, wat de kwaliteit van de tuin een stuk verbeterd. In de winter van 1952-1953 werd dit werk uitgevoerd door de Heidemaatschappij. In die periode moest Jan met zware maagklachten 6 weken op bed blijven liggen. Voor moeder Anna moet dit een vreselijke tijd geweest zijn, veel vreemde mensen op de tuin aan het werk, een zieke man, die niet zo gemakkelijk was en acht kinderen opvoeden en verzorgen.

In 1955 werd het tuinders-bedrijf door onze ouders gekocht. In die jaren was de PTT postauto uit den Haag een geschenk uit de hemel. Tante Pie en Ome Kees zorgden hiermee voor de nodige ondersteuning met kleren en andere zaken die het gezin goed kon gebruiken. Snel daarna werd op de tuin het eerste warenhuis gebouwd en met hard werken, door het hele gezin, ging het langzaam financieel beter. Zeker in die tijd was onze moeder de stille kracht en de spil in het gezin, die met veel geduld en tact er voor zorgde dat de spanningen, die er in elk gezin zijn, niet te hoog opliepen.

In de jaren van 1955 tot 1965 gebeurde er veel in het gezin, een tweede warenhuis werd gebouwd. Nic werkte, toe hij uit militaire dienst kwam, bij zijn vader in de tuin. Nic en Corrie trouwden in april 1963 en verlieten het ouderlijk huis. Rond 1965 verliet Nic de tuin om te gaan werken bij de Stichting in Heiloo. Meer en meer kwam het accent van het werk in de tuin te liggen op mijn vader en zijn kinderen en later vooral op Marian, die eigenlijk gewoon in dienst bij haar vader was.

Eind 1968 waren er in de provincie plannen om de gemeente Oudorp samen te voegen met Alkmaar. Dit was het sein voor vader om de tuin te verkopen aan de gemeente en te stoppen met het tuindersbedrijf aan de Frieseweg. De tuin met alles erop en eraan werd in juli 1970 aan de gemeente Oudorp verkocht en op 31 december 1970 verlieten onze ouders, na dertig jaar, het bedrijf aan de Frieseweg. Ze verhuisden naar een rijtjeshuis dichter bij de stad, aan de Frieseweg nr. 67 in Alkmaar.

Het werd rustig in huize Beers. Alleen Joke, Marian en Hen woonden nog thuis. De rest van de kinderen was reeds getrouwd. Onze ouders sloten een leven van hard werken af en ging zowaar op vakantie, met Ome Kees en Tante Marie en ze genoten daar met volle teugen van. Aan dit rustige leven kwam een eind toen onze vader eind 1978 ziek werd. Na een jaar van ziekenhuis in en uit, ziek thuis en uiteindelijk verpleeghuis "Lauwershof" in Oudorp, is hij op 15 december 1979 overleden. Voor onze moeder was dit een zware tijd, maar met hulp en steun van al haar kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden kwam ze ook deze slag te boven.

In 1994, vlak voor haar 80ste verjaardag komt moeder met ernstige hartproblemen in het ziekenhuis. Wij vrezen het ergste, maar nadat er een pacemaker is geplaatst komt zij er weer langzaam bovenop. Uit het ziekenhuis gaat ze revalideren bij Joke en Ron, waar zij het zeer naar haar zin heeft. Na een half jaar verhuist ze naar "De Oldenburgh" in Oudorp, eerst aan de achterzijde en later aan de voorkant van het huis. Zij is er zeer tevreden.

Op 31 aug 1997 volgt er weer een zware klap voor haar en de hele familie als Carla plotseling komt te overlijden.

In 1998 moet het bejaardenhuis verhuizen vanwege nieuwbouw in Oudorp. Al de bewoners gaan naar Koedijk aan het Kanaal in het bestaande bejaardenhuis. Maar Moeder snapt het allemaal niet meer zo en is soms flink de weg kwijt. Haar conditie gaat snel achteruit. Op 11 februari 1999 overlijdt zij om 13.30 uur in alle rust op haar kamer in Koedijk.